vervolg

zondag 11 augustus 2019 

Vervolg van onze reis.
Het bezoek aan Auschwitz/Birkenau.
Dit was een hele worsteling, ten eerste omdat we om 5 uur op moesten staan en om 6 uur in de bus moesten zitten want het was een stuk rijden en we zouden om 8 uur voor de ingang staan daar zou een rondleiding volgen. Niet wetende hoe alles verliep stapten we in de bus en ik die het dichtst bij de koffiemachine zat heb de hele bus van koffie voorzien en zo zaten wij aan het ontbijt in de bus.
Om 8 uur op de parkeerplaats wisten we niet wat we zagen. Rijen mensen voor de kassa en allemaal bussen. Onze chauffeur was er gelukkig niet voor het eerst en even later kwam hij met een mevrouw aanlopen die ons via een andere ingang gelijk binnen liet. Daar kregen we allemaal een audio uitgereikt en toen moesten we door een detectiepoort alla een vliegveld.
Je wordt er stil van als je ziet wat daar staat en tentoongesteld is en met het verhaal van de gids er bij. Het nare is dat het zo druk was dat je bijna door alles heen geperst werd. Daarbij komt nog dat er mensen zijn die totaal geen respect tonen en overal foto's maken met de telefoon en overal langs en doorheen banjeren. Ik heb het gezien maar ik hoef nooit meer. We zijn in een aantal andere kampen geweest en die geven een betere indruk van het afschuwelijke drama wat zich heeft afgespeeld dan dit. Dit heb ik meer ervaren als een toeristische attractie hoewel dat niet aan de organisatie ligt maar meer aan de bezoekers. Op een bepaald moment zag ik onze gids helemaal verbleken en twijfelen of ze er iets van zou zeggen, wat ze niet deed. Ik denk zelf dat ze een goede keuze heeft gemaakt want de betreffende mensen waren toch niet voor reden vatbaar denk ik.
Ik heb zelf in het door Nederland opgezette centrum foto's gemaakt van allerlei citaten die daar hingen en die wil ik hier laten zien.
 









 


Na deze ervaring zijn we weer naar Krakau gereden en hebben daar de rest van de dag doorgebracht. De volgende dag hebben we een rondleiding gehad door de joden wijk van Krakau en langs de fabriek van List. je weet wel uit die film.
Dit is de fabriek uit de film alleen is het nu een museum. Je wordt er stil van en we gaan binnenkort de film nog eens bekijken.

Dit is een plein waar de vermoorde joden worden herdacht het hele plein staat vol met deze stoelen en iedere stoel staat symbool voor volgens mij 10.000 vermoorde joden. Afschuwelijk en dan de verhalen over hoe men ze vermoorde ik zal het jullie onthouden maar je wordt er naar van als je er goed over nadenkt.

Onze gids....wat een fantastische vrouw en wat heeft ze ons veel laten zien en verteld ook over het huidige leven in Polen e.d. Geweldig wat heb ik van haar genoten.

Na nog een wandeling door Krakau en een bezoek aan een groot winkelcentrum zijn we de volgende dag vertrokken naar Berlijn.

 

De prijzen moeten wel gedeeld worden door vier om in euro's te weten wat ze kosten. Maar dan nog is het heel prijzig natuurlijk. Het blijft Rolex.
Na deze impressies zijn we vertrokken om 8 uur met de bus en ik nam met een beetje weemoed afscheid, wat een mooi land en een prachtige stad. Wat hebben we veel gezien.

Op weg naar Berlijn.
In Berlijn zijn we naar ons hotel gebracht en nadat we de kamer hadden ingenomen wat een hele tour was. Want het was daar enorm druk, busladingen vol mensen werden aangevoerd. Onze chauffeur had weer de nodige ervaring en wij waren zo aan de beurt en konden onze sleutel in ontvangst nemen. Maar toen moesten we met de lift omhoog en dat viel niet mee. De liften waren niet geheel op zo'grote hoeveelheid mensen berekend dus dat was lang wachten. Maar goed nadat het gelukt was hebben we nog een wandeling gemaakt rond het hotel. De gedachtenis kerk gezien en de Kurfurstendam. De volgende dag kregen we een stands rondrit en hebben we veel gezien van de stad en van de muur van de deling en de andere bezienswaardigheden. Ook het monument ter nagedachtenis van de joden bezocht. Hier hadden de suppoosten weer de grootst mogelijke moeite om de toeristen tot bedaren te brengen want men toonde hier ook weer geen enkel respect.

Dit is het monument en het is de bedoeling dat je er doorheen loopt en de eenzaamheid ervaart en je jezelf verloren voelt. Maar dat lukt niet men probeert van steen op steen te springen en zit op de stenen en ziet het meer als een speelplein geloof ik. Gelukkig deden de suppoosten enorm hun best om nog een beetje de bezoekers in toom te houden.


Wat zijn mensen rare wezens men bouwt muren en vermoord mensen om.....???? volgens mij macht en macht......kijk nu naar die Trump en andere machtswellustelingen. Die onschuldige mensen oppakken en gevangen zetten of nog erger.........De mens leert het nooit af.
Dat is de lering die ik heb getrokken uit deze reis. Het was geweldig om mee te maken en de lering die ik er uit getrokken heb zal ik nooit vergeten. Ik sluit af omdat het weer te lang wordt anders.
De afgelopen week hebben we allerlei dingen gedaan in en om het huis en we hebben een mooie autorit gemaakt door het Westerkwartier. Nu zetten we ons schrap voor de komende week. De broer van Max is gistermorgen met spoed opgenomen in het ziekenhuis, Max moet naar de dokter voor controle want hij kreeg een aanval van waarschijnlijk nierstenen en ik moet donderdag naar de cardioloog voor een aantal testen. Zo zijn we druk bezig en hebben we onze dagelijkse dingen.
De broer van Max is erg zorgelijk en dat zal de nodige aandacht vergen de komende dagen.
Ik sluit af met het Requiem in D minor van Mozart.