Mijn pelgrimstocht naar Santiago zit er op. Heb al mijn belevenissen en foto's op het blog gezet en vindt het mooi om een blog bij te houden. Dit blijf ik doen zolang het kan.
Het gaat wat vooruit met de broer van Max. Hij is van de IC overgebracht naar de medium care.
Ligt nog wel aan het infuus en mag af en toe even van zijn bed af. Dit wordt volgens mij een lange adem kwestie. Inmiddels is Max aan het sukkelen met waarschijnlijk nierstenen en daarvoor moet hij maandag een onderzoek ondergaan. Zelf ben ik al gewend aan de medicatie verhoging en ik moet zeggen ik voel me beter. Veel gedaan de afgelopen week. En ook een aantal kilometer gereden op de fiets en gelopen. Tevens hebben we een rit met de auto gemaakt en hebben even een blik geworpen in Gasselte om te kijken hoe daar alles er bij staat. Tevens ben ik naar de kapper geweest en ook naar de fotograaf om pasfoto's te laten maken voor een nieuw rijbewijs. Mijn rijbewijs verloopt in september en ik dacht moet er maar op tijd bij zijn. Nou dat was eigenlijk nog niet nodig want kan mijn nieuwe rijbewijs a.s. woensdag al weer ophalen. En toen ging onze afzuigkap plotseling raar doen. Ik denk dat er een slak in zit.....maar ja hoe krijg je die er uit? Dat is een opgave voor de volgende week.
Verder heb ik niet zoveel te melden deze keer. We gaan een nieuwe week tegemoet.
Maandagmiddag gidsen in de borg en wellicht dinsdagmiddag werken inval voor iemand maar dat weet ik nog niet zeker en zaterdagochtend ook werken in de borg. We moeten ook besluiten of we nu de week daarop naar Vlieland gaan of niet. Dit i.v.m. de toestand van Max zijn broer en de toestand van Max zelf. We hebben geboekt en ook al betaald. Dus dat is even bekijken wat wijs is in deze.
Ik wens jullie een fijne week toe en hopelijk tot volgende week.
Ik sluit af met de Posthoorn Galop van de gebroeders Brouwer
De toestand van Max zijn broer is nog steeds zorgelijk. Hij ligt op de IC en heeft een dubbele longontsteking en hersenvlies ontsteking. De hulpverleners doen hun best om hem weer op de been te krijgen. We zullen geduld moeten hebben. Max is nog niet helemaal de oude hij heeft nog steeds een naar gevoel. Als dit zo blijft gaat hij de komende week toch maar weer naar de huisarts. En ik heb een uitslag van mijn bezoek aan de cardioloog. Door mijn jaren lange hoge bloeddruk heb ik een vergroot boezem en een vergrote aorta, Dit is niet verontrustend maar de cardioloog achte het raadzaam om de bloeddruk verlagende medicatie te verdubbelen en voor controle over twee jaar terug te komen. De huisarts wordt geadviseerd om met regelmaat de bloeddruk in de gaten te houden. Nou de volgende maand moet ik al komen voor een jaarlijkse controle en dan gaan we afspreken met welke frequentie we de bloeddruk in de gaten gaan houden. Ik zal het er mee moeten doen.
De medicatie heb ik inmiddels verdubbeld en op wat duizelingen na is het goed te doen.
De voorbije week was dus steeds ziekenhuis in en uit of naar de huisarts. Woensdag heb ik nog gewerkt in de borg. Deze keer heb ik in de winkel gewerkt en het was erg druk. Dat kwam ook vanwege het blote voeten pad. Een leuk evenement waar erg veel mensen op af komen.
Leuk dat dit zo goed aanslaat. Mensen komen van heinde en ver. Woensdag was het dan ook erg druk en hebben we een goede omzet gedraaid. Las net in de krant dat er al 5000 bezoekers zijn geweest.
Vandaag gaan we op verjaardag visite bij een nicht van Max en verder zullen we ons toeleggen op de dagelijkse dingen en de zorg om Max zijn broer. Ik wens jullie een fijne week toe en ik hoop dat jullie de volgende week weer een blik werpen op mijn blog.
Ik sluit af met een klarinet concert van Mozart.
Vervolg van onze reis.
Het bezoek aan Auschwitz/Birkenau.
Dit was een hele worsteling, ten eerste omdat we om 5 uur op moesten staan en om 6 uur in de bus moesten zitten want het was een stuk rijden en we zouden om 8 uur voor de ingang staan daar zou een rondleiding volgen. Niet wetende hoe alles verliep stapten we in de bus en ik die het dichtst bij de koffiemachine zat heb de hele bus van koffie voorzien en zo zaten wij aan het ontbijt in de bus.
Om 8 uur op de parkeerplaats wisten we niet wat we zagen. Rijen mensen voor de kassa en allemaal bussen. Onze chauffeur was er gelukkig niet voor het eerst en even later kwam hij met een mevrouw aanlopen die ons via een andere ingang gelijk binnen liet. Daar kregen we allemaal een audio uitgereikt en toen moesten we door een detectiepoort alla een vliegveld.
Je wordt er stil van als je ziet wat daar staat en tentoongesteld is en met het verhaal van de gids er bij. Het nare is dat het zo druk was dat je bijna door alles heen geperst werd. Daarbij komt nog dat er mensen zijn die totaal geen respect tonen en overal foto's maken met de telefoon en overal langs en doorheen banjeren. Ik heb het gezien maar ik hoef nooit meer. We zijn in een aantal andere kampen geweest en die geven een betere indruk van het afschuwelijke drama wat zich heeft afgespeeld dan dit. Dit heb ik meer ervaren als een toeristische attractie hoewel dat niet aan de organisatie ligt maar meer aan de bezoekers. Op een bepaald moment zag ik onze gids helemaal verbleken en twijfelen of ze er iets van zou zeggen, wat ze niet deed. Ik denk zelf dat ze een goede keuze heeft gemaakt want de betreffende mensen waren toch niet voor reden vatbaar denk ik.
Ik heb zelf in het door Nederland opgezette centrum foto's gemaakt van allerlei citaten die daar hingen en die wil ik hier laten zien.
Na deze ervaring zijn we weer naar Krakau gereden en hebben daar de rest van de dag doorgebracht. De volgende dag hebben we een rondleiding gehad door de joden wijk van Krakau en langs de fabriek van List. je weet wel uit die film. Dit is de fabriek uit de film alleen is het nu een museum. Je wordt er stil van en we gaan binnenkort de film nog eens bekijken.
Dit is een plein waar de vermoorde joden worden herdacht het hele plein staat vol met deze stoelen en iedere stoel staat symbool voor volgens mij 10.000 vermoorde joden. Afschuwelijk en dan de verhalen over hoe men ze vermoorde ik zal het jullie onthouden maar je wordt er naar van als je er goed over nadenkt.
Onze gids....wat een fantastische vrouw en wat heeft ze ons veel laten zien en verteld ook over het huidige leven in Polen e.d. Geweldig wat heb ik van haar genoten.
Na nog een wandeling door Krakau en een bezoek aan een groot winkelcentrum zijn we de volgende dag vertrokken naar Berlijn.
De prijzen moeten wel gedeeld worden door vier om in euro's te weten wat ze kosten. Maar dan nog is het heel prijzig natuurlijk. Het blijft Rolex.
Na deze impressies zijn we vertrokken om 8 uur met de bus en ik nam met een beetje weemoed afscheid, wat een mooi land en een prachtige stad. Wat hebben we veel gezien.
Op weg naar Berlijn.
In Berlijn zijn we naar ons hotel gebracht en nadat we de kamer hadden ingenomen wat een hele tour was. Want het was daar enorm druk, busladingen vol mensen werden aangevoerd. Onze chauffeur had weer de nodige ervaring en wij waren zo aan de beurt en konden onze sleutel in ontvangst nemen. Maar toen moesten we met de lift omhoog en dat viel niet mee. De liften waren niet geheel op zo'grote hoeveelheid mensen berekend dus dat was lang wachten. Maar goed nadat het gelukt was hebben we nog een wandeling gemaakt rond het hotel. De gedachtenis kerk gezien en de Kurfurstendam. De volgende dag kregen we een stands rondrit en hebben we veel gezien van de stad en van de muur van de deling en de andere bezienswaardigheden. Ook het monument ter nagedachtenis van de joden bezocht. Hier hadden de suppoosten weer de grootst mogelijke moeite om de toeristen tot bedaren te brengen want men toonde hier ook weer geen enkel respect.
Dit is het monument en het is de bedoeling dat je er doorheen loopt en de eenzaamheid ervaart en je jezelf verloren voelt. Maar dat lukt niet men probeert van steen op steen te springen en zit op de stenen en ziet het meer als een speelplein geloof ik. Gelukkig deden de suppoosten enorm hun best om nog een beetje de bezoekers in toom te houden.
Wat zijn mensen rare wezens men bouwt muren en vermoord mensen om.....???? volgens mij macht en macht......kijk nu naar die Trump en andere machtswellustelingen. Die onschuldige mensen oppakken en gevangen zetten of nog erger.........De mens leert het nooit af.
Dat is de lering die ik heb getrokken uit deze reis. Het was geweldig om mee te maken en de lering die ik er uit getrokken heb zal ik nooit vergeten. Ik sluit af omdat het weer te lang wordt anders.
De afgelopen week hebben we allerlei dingen gedaan in en om het huis en we hebben een mooie autorit gemaakt door het Westerkwartier. Nu zetten we ons schrap voor de komende week. De broer van Max is gistermorgen met spoed opgenomen in het ziekenhuis, Max moet naar de dokter voor controle want hij kreeg een aanval van waarschijnlijk nierstenen en ik moet donderdag naar de cardioloog voor een aantal testen. Zo zijn we druk bezig en hebben we onze dagelijkse dingen.
De broer van Max is erg zorgelijk en dat zal de nodige aandacht vergen de komende dagen.
Ik sluit af met het Requiem in D minor van Mozart.
Genieten ja dat is het nog steeds van onze vakantie, fietsen en dit weer.
Het weer was de afgelopen week minder warm. Het was aangenaam fiets weer en dat hebben we dan ook veel gedaan. We zijn op de fiets bij Dick en Enna geweest en even weer gezellig bijgepraat en op de fiets naar de Stad Groningen en gisteren hebben we de Roegwoldtocht gereden ruim 50 kilometer en het is steeds weer een feest om op onze nieuwe fietsen te stappen. We zagen verschillende mensen trappen op hun fiets die het niet mee viel. We moesten nog al eens tegen de wind in of een bult op en dan is het heerlijk om wat ondersteuning te krijgen.
Het was een fantastisch georganiseerde tocht met allerlei activiteiten. Compliment aan de organisatie. We hebben genoten. Bij leven en welzijn het volgend jaar weer.
Maar de hele week hebben we ook terug gekeken op onze vakantie en zoals beloofd hier een aantal foto's die ik heb gemaakt.
Dresden de Frauenkirche en de kastelen van huizen in de buitenwijken.
Lekker eten!!!
Daar staat hij dan mooi te zijn. De totaal herbouwde kerk in zijn pracht aan dit mooie plein waar ze nog steeds aan het herbouwen zijn. Dan te begrijpen dat dit pas in 2005 klaar was. Voor die tijd was het een bouwplaats en daarvoor een weiland met schapen.
Ja Dresden heet niet voor niets Florence aan de Elbe. Wat een prachtige stad.
Maar op weg naar Krakau hebben we een paar uur in Breslau vertoefd en dat is ook een prachtige stad.
En vervolgens kwamen we aan in Krakau ons hotel lag op loop afstand van het grote plein met lakenhal en dat moesten we zien 's avonds waren de koetsen die er stonden en reden verlicht. Wat een sfeer. Geweldig.
De toegang tot de kathedraal en het kasteel.
En dan natuurlijk een monument van de Paus.
Het klooster waar de paus heeft geleefd voor hij paus werd.
Aan alles kon je zien dat deze stad niet is plat gebombardeerd.
En dan de zoutmijn......heel veel trappen naar beneden maar dan zie je ook wat.
De kroonluchters waren nog van zout.
Alles van zout.
Zelfs de paus.
Hout constructies onvoorstelbaar.
Daarna loop je door Krakau en dan kom je de mooiste auto's tegen zoals deze Rolls.
Ik wilde terugblikken met eigen foto's maar het wordt teveel. Volgende keer kijk ik verder ik ben nu nog maar halverwege dus dat wordt volgende week verder anders wordt het te lang.
Ik sluit af met een mooie impressie van de herbouw en de opening van de Frauenkirche in Dresden.
Ik zal het er mee moeten doen.
Dit is de fabriek uit de film alleen is het nu een museum. Je wordt er stil van en we gaan binnenkort de film nog eens bekijken.
