vijf jaar gelden

Zondag 23 april 2017
Het is al weer vijf jaar geleden dat ik ben begonnen aan de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella.
Ik werd door mijn oude collegae en Max uitgezwaaid.

Ben ze altijd nog dankbaar voor die mooie manier waarop ze dit hebben gedaan in de vroege ochtend op een zondagmorgen .

Vervolgens kwam ik in St. Jean Pied de Port en daar ontmoete ik Marleen. We spraken af om de volgende dag samen te gaan lopen en dat klikte. Het is een belevenis geworden voor ons beide en we hebben mooie en moeilijke tijden mogen beleven samen. Het was die eerste dag verschrikkelijk rot weer. Motregen en natte sneeuw en ons werd door de ingewijden geadviseerd niet over de hoge weg te gaan maar de lage te nemen. Zo gezegd zo gedaan en wij gingen op stap. 

Regenkleding aan de wind namen we er bij en daar gingen we. 

Nu vijf jaar later speelt het altijd heel frequent door mijn hoofd. Het is een onvergetelijke belevenis. 

En dan ben je op de tweede paasdag druk aan het werk op de Fair in Slochteren en wordt er plotseling mijn naam geroepen en wie staat daar voor mijn neus......MARLEEN. Helemaal uit Vlissingen om mij te zien en even onze belevenissen van die tijd op te halen. Ik stond helemaal perplex. 

Wat een verrassing en wat een belevenis. We hebben elkaar even in een hoekje kunnen spreken en gelijk een afspraak gemaakt voor de volgende dag.

De fair verder afgemaakt met allerlei werkzaamheden en we kunnen volgens mij terugkijken op een geslaagde dag. Mooi weer en veel bezoekers. 

Dit mooie werkstuk heb ik me gekocht en staat nu bij ons op het terras.
Ik geef hem vliegles maar dat heeft nog niet veel uitgehaald. 
Dinsdag zijn Max en ik dan naar Groningen gegaan en hebben daar een gezellige avond met Marleen doorgebracht.
Gisteren zag ik op Facebook mooie foto's van Hennie die daar nu vijf jaar later is en een tweede poging heeft ondernomen om de Pyreneeën over te gaan onder betere weersomstandigheden. Ook Hennie liep vijf jaar geleden onder erbarmelijke omstandigheden de route.
Boven op de berg langs de hoge route staat een mooi Maria beeld en die heeft Hennie niet gezien en wij ook niet. Nu heeft zij hem wel gezien en gefotografeerd.

Wij hebben weer afscheid genomen van Marleen en zijn weer helemaal op de hoogte van elkaars wel en wee. Marleen leest iedere zondag mijn Blog en was van veel op de hoogte. Ik wil Marleen dan ook
hartelijk bedanken voor de hele grote verrassing die ze me heeft bezorgd op de 2e paasdag en de dag daarna. Geweldig Marleen het ga je goed en we zien elkaar weer, dat beloof ik.
Verder zijn we de afgelopen week door gevlogen met allerlei activiteiten en werkzaamheden en gaan zo weer een nieuwe week ik.
Zo gaan we straks koffie drinken bij een familie in het dorp die willen beginnen met het lopen van het Pieterpad en wellicht verder willen naar Santiago. Ze willen graag proberen hoe de Wheelie voldoet en ik heb hem nog staan en ze mogen hem uitproberen.

Hier sta ik met mijn karretje op het grote plein voor de Kathedraal in Santiago. 

Ik hoop dat het hun even veel plezier geeft als ik er van gehad heb. 

Verder zijn we de komende week van plan om naar de Keukenhof te gaan . 

Maar dat weten we nog niet zeker want er staan al allerlei plannen en afspraken in de agenda. Wat het geworden is zal ik de volgende week verhalen. 

Ik wens jullie een hele fijne gezellige week toe. 

Ik sluit af met ULTREIA Het pelgrimslied voor de Santiago de Compostella.