Het is goed

zondag 27 november 2016 
Het is goed.....zeg dat wel. We horen niet anders en ons gevoel zegt dit kan niet, maar als zij dat denken dan laten we hun er bij. Het gaat in dit geval over de broer van Max en zijn vrouw.
Gistermiddag heb ik een rondleiding verzorgd in de Fraeylemaborg en is Max even op bezoek geweest. En alles was prima. En dan moet je het daar maar bij laten.
De afgelopen week was druk en hectisch. Maandagmorgen bezoek gehad van de installateur voor nieuwe kranen en een waterontharder. Om 13 uur naar het crematorium in Assen en daar de crematie plechtigheid van mevrouw Takx bijgewoond. Vervolgens weer naar huis en gewerkt aan de afhandeling van een schade in het appartementengebouw in Gasselte. Met alle gevolgen van dien.
Dit gaat de komende weken nog wel wat tijd vergen. Maar goed ik stort me er in en zal de schade op de buren verhalen. De afloop zal zo rond de jaarwisseling zijn denk ik.
De maand december alles op een laag pitje gezet voor wat betreft het werken bij de Fraeylemaborg.
Help wel mee om alles in kerstpracht te zetten en daar begin ik a.s. dinsdag al mee.

We gaan berenklauw die gedroogd is bewerken met zilverkleur en alvast op lengte maken om te gaan gebruiken in de kerststukken die we gaan maken. We...Bea en ik hebben steeds meer ruimtes die we gaan inrichten. Inmiddels zijn het er volgens mij 5 of 6 . Maar we vinden het allebei leuk en dus zetten we ons de komende dagen schrap.



We moeten nog wat inspiratie op doen maar zijn bijna klaar met onze plannen. De materialen zijn al bijna ingekocht dus we kunnen volgende week flink aan de slag. Moet ook want het moet 10 december klaar zijn.
Verder gaan we de komende week wat uitjes plannen en op visite en krijgen we bezoek.
Maandag gaan we naar een congres in Nieuwegein van het VVE belang een organisatie waar we als VVE lid van zijn en die ons een mooi programma aanbied op het jaarcongres. Onder andere Gerdi Verbeet komt ons vertellen dat je gebruik moet maken van elkaars capaciteiten. Ik verheug me er op. Vond haar altijd een geweldig kamer voorzitter en ze heeft nu vast weer iets goeds te vertellen.
Daarnaast gaan we de tuin verder winter klaar maken en hier en daar nog wat plantjes poten.
Dus weer genoeg te doen in huize Twickler/Brink.
Ik wens jullie ook een welbestede week toe en maak je niet te druk.
Groetjes en tot volgende week. O. ja de Waterontharder wordt binnenkort geïnstalleerd. Volgende week meer.
Ik sluit af met een bombastisch stukje muziek.
De IMPERIAL FANFARES die gecomponeerd zijn door diverse componisten.

het kan verkeren

zondag 20 november 2016
We zijn iedere dag op bezoek geweest bij de broer van Max en het resultaat van alle overleggen is dat er geen plek voor hem is en hij maandag weer naar huis gaat. Hij blij zijn vrouw blij en wij nemen afstand want dit gaat niet goed. Maar de tijd zal het leren.
Max en ik gaan onze zinnen verzetten en maken plannen voor wat uitstapjes en bezoekjes en proberen voor zo lang dat gaat de zaak los te laten.
Zo was ons neefje Stijn jarig en zijn we bij hem op verjaardag geweest.
Al weer 3 jaar.

We hebben hem een brandweer auto gegeven en die viel erg in de smaak.
Zaterdagmorgen zijn we naar Scheemda geweest daar wordt het nieuwe ziekenhuis gebouw die in de plaats komt van het Ziekenhuis in Winschoten waar ik 65 jaar geleden geboren ben en het Ziekenhuis in Delfzijl waar ik nogal wat voetstappen heb liggen in verband met mijn werk bij GGZ Groningen.
Dit is een schitterend ziekenhuis in wording. Er staat al heel wat maar er moet ook nog heel veel gebeuren. Het hoogste punt wordt binnenkort bereikt en de afbouw kan dan beginnen. Als alles volgens de planning verloopt dan wordt het in 2018 in gebruik genomen.
De hoofdingang

vervolgens een aantal sfeer impressies.








De opzichter heeft alles goed gekeurd. De bouw kan doorgaan.
Wat hebben we verder nog gedaan? Ik heb nog gewerkt in de borg, nog een bestuursvergadering gehad van de begrafenisvereniging en we zijn nog gezellig op bezoek geweest bij Mevrouw Riepma.
Vorige week zondag zijn we nog op verjaardag visite geweest bij een goede kennis. Zo vliegt de week weer voorbij. Voor de komende week heb ik alles op een laag pitje gezet en gaan we ons toeleggen op de tuin om die winter klaar te maken en op de mogelijke aanschaf van een water ontkalker. Onze kranen hebben het begeven na 15 jaar gebruik en ik blijf maar heen en weer aan het gaan met ontkalkingsmiddel het is verschrikkelijk zo hard het water hier is. Daar moet een einde aan komen en ik ben benieuwd wat dit gaat kosten. Maandagochtend om 10 uur komt de mogelijke leverancier.
Die kan trouwens niet lang blijven want om 13 uur moet en wil ik in het crematorium in Assen zijn om de laatste eer te bewijzen aan iemand. Zo raakt zo langzamerhand de week wel weer vol.
Plannen genoeg en geen tijd om stil te zitten.
 . 
Kijk zo ziet de tekening er uit van het ziekenhuis in Scheemda.
Kan niet wachten om de open dag te bezoeken. Zulke bouwwerken trekken mij om de bouw en de innovatieve dingen die worden toegepast.
Het was weer een drukke intensieve week. Ik wens jullie allemaal een week toe met veel uitdagingen en hoop dat jullie volgende week even weer kijken naar het volgende blog. Marleen bedankt voor de reactie. Groetjes allemaal.
Het is lang geleden, maar ik sluit deze keer af met een stuk gregoriaanse muziek.

regels en wetten

zondag 13 november 2016
Regels en wetten, daar hangt de wereld van aan elkaar. Soms zou je de regels en wetten aan de kant willen schuiven. Sommige mensen denken dat dit kan en gaan op zoek naar een andere wereld.
Het programma IK VERTREK  is daar een voorbeeld van. Het is allemaal niks in Nederland en hun land waar ze heen gaan is allemaal veel beter,  maar ja als ze definitief geland zijn blijken daar ook regels en wetten te gelden. Ach en wees eerlijk het is maar goed ook. Als er geen verkeersregels waren zou het een chaos worden op de weg. En als je de regels goed kent loopt alles prima.
Maar ja dat laatste is in het verkeer goed, want anders had je je rijbewijs niet gehaald. Maar de andere regels in de maatschappij zijn niet allemaal helder en duidelijk. Zo had ik de afgelopen week een bijzonder iets. Als voorzitter van een VVE belde een bewoner mij op dat er iets raars gaande was met een scheidingsmuur op de erfscheiding. Nadat ik een kijkje was gaan nemen bleek dat de buren op de erfscheiding jaren geleden bomen hadden geplant en dat die bomen nu de muur omver drukken.
O wat ben ik dan blij met Google. Dus erfscheiding ingetoetst en al gauw kwam ik op wetboek 5 artikel 42 en was de conclusie snel getrokken de bomen moeten weg. Ze moeten minstens 2 meter uit de erfscheiding worden geplant. Dus dit aan de buren medegedeeld en nu is het afwachten wanneer ze actie gaan ondernemen. Heb ze de tijd gegeven tot eind april 2017. Morgen ga ik met de aannemer een schadeherstelrapport opmaken en die hun ook nog aanbieden.
Ja het zijn regels en zolang het kan kan het, want we hebben ze al vaak gewaarschuwd maar helaas zonder resultaat en dan nu is het een aanzegging met alle gevolgen van dien. Het bestuur heeft er nu werk van om alles in goede banen te leiding........maar ja daarvoor zijn we bestuur.

Maar dan het andere, wat heel veel tijd vergt.

De toestand van Max zijn broer.
We zijn er bijna de hele dag mee bezig, is het niet met het naar het ziekenhuis gaan dan wel met het er over nadenken. Allerlei vragen komen op je af. Waarschijnlijk wordt het dinsdag duidelijk waar hij naar toe kan.
Zijn toestand is zo dat hij niet naar huis kan en ergens naar een gesloten situatie moet. Daar is men nu naar op zoek. Hopelijk wat dicht in de buurt van zijn woonplaats zodat zijn vrouw er even naar toe kan maar dat kon niet gegarandeerd worden. Het kan best zo zijn dat hij op 50 kilometer afstand ergens geplaatst wordt. En dan heeft zijn vrouw geen rijbewijs en ze durft/kan niet met de bus of een taxi. Dit stelt ons weer voor veel vragen.
In zulke situaties vervloek ik regels en wetten en wou ik dat ik wat meer kennis van de wet en regelgeving had.
Een ziekenhuis die nog geen diagnose heeft kan toch ook niet iemand indiceren voor een bepaalde setting lijkt me.
Maar daar ga ik me maar eens in verdiepen de komende dagen zodat we iets meer kennis hebben van de regelgeving voor dinsdag.
En zo worstelen we maar door. 

Vechten tegen verdriet

Verdriet kent er de talloze lagen
Zinloos is het naar het hoe en
waarom te vragen
Soms, onverwachts, komt het
boven drijven
Je vermant jezelf, het kan en mag
dan niet blijven.

Natuurlijk is het er echt nog wel
maar je verzet je ertegen heel snel
De dagelijkse dingen zijn er óók
die op je wachten, ja vaak wel de
ergste pijn verzachten.

De komende week alles maar even op een laag pitje gezet om me geheel te kunnen concentreren op deze ellendig situatie. 

Ik sluit af met mooie muziek van Chopin....dit brengt mij rust. Ik hoop jullie ook. 

Groetjes en een fijne week toegewenst. 

verdrietig

zondag 6 november 2016
Verdrietig.......ja dat is het om een mens te zien lijden.
De broer van Max is ernstig ziek en is opgenomen in het UMCG. Hij wordt daar onderzocht en gekeken wordt wat ze nog voor hem kunnen doen. We gaan iedere dag even op bezoek en zien hem lijden. We hopen dat er verbetering in komt maar meer dan dat kunnen we niet.
We hebben gelukkig onze week in Ameland afgezegd en dat is maar goed ook. We hebben onze handen vol aan deze situatie.
Mijn broer is woensdag geopereerd en heeft een enkel reconstructie ondergaan. "s morgens op tijd geholpen en 's middags weer thuis. Wonder boven wonder geen pijn. Maar mag nu 14 dagen niet lopen en heeft zijn been in het gips.
Verder hebben we de afgelopen week dus niet zoveel gedaan, want daar was ook amper tijd voor.
We zijn nog wel donderdagmorgen wezen koffie drinken bij Dick en Enna en dat was erg gezellig.

De komende week wordt het wel hectisch. Een vergadering in de borg over de kerstpracht.

Een algemene vergadering voorzitten en dus voorbereiden van de begrafenisvereniging.
De bloemen verzorgen en bloemstukken maken in de borg. Een avondje bloemschikken met groei en bloei. En onze buren uitzwaaien die zaterdag a.s. een prachtige reis gaan maken door Zuid Afrika.
En zo zie je maar dat we het erg druk hebben met allerlei zaken.
Natuurlijk voldoende ruimte inbouwen voor een bezoek aan Max zijn broer.

Ter afsluiting wens ik jullie allemaal een fijne week toe en hierbij een lied van Frans Schubert. Die Deutsche Messen....Zum Eingang.