Marleen

zondag 20 maart 2016 
De verjaardag van mijn schoonzus. Henny van harte en een heel fijn nieuw levensjaar toegewenst.
Wat was het een vervelende week. Eerst begin ik te snotteren en te hoesten met alles wat er meer bij komt en een paar dagen later begint Max. Alles wat ik had meegemaakt herhaalde zich bij Max.
Je kon het bijna voorspellen wat er ging komen en alles wat hij stom vond toen ik het had vond ik wel lachwekkend toen ik het bij hem zag. De week bracht ook iets moois.... de postbode bracht een brief

Een brief van Marleen. 

Mijn wandel/mede pelgrim op de tocht naar Santiago. 

Veertien dagen geleden waren we bij haar en had ze een slecht bericht ontvangen vanuit het ziekenhuis. In de brief liet ze weten hoe het nu is en wat ze van plan is. Maar de brief liep over van de mooie herinneringen en de positieve houding die Marleen had en heeft. 

Ze schreef dat ze iedere week mijn blog leest en dat doet me goed dat we op deze manier altijd nog een band hebben. Ik wil via dit medium haar dan ook veel sterkte toe wensen in de komende tijd en ik hoop dat we contact blijven houden. 

Gelukkig zijn we weer aan de beterende had en gaan we vanmiddag even op bezoek bij mijn schoonzus om haar te feliciteren. 

Morgen moeten wat minder leuke dingen doen. 

Onze nieuwe auto is over zijn geheel beschadigd. Het lijkt wel of er met takken of iets dergelijks overheen geveegd is. Op de motorkap en de zij en achterkanten zitten allemaal krassen. 

De garage wil proberen het weer weg te werken. Ik hoop dat het gaat lukken. 

Morgen middag ga ik meehelpen om enveloppen klaar te maken voor de begrafenisvereniging. Een uitnodiging voor de jaarvergadering. 

Dinsdag hebben we een vergadering voor die vereniging en woensdag is het bloemen dag. 

Eerst in de borg alles in paasstemming brengen en 's avonds hebben we een bloemschik avond die gebaseerd is op Pasen. Heel benieuwd wat er weer gemaakt mag worden. 

Iets met bollen en reageerbuisjes. 

Zo vliegt de week weer voorbij en zitten we volgende week in Pasen.

Eerste Paasdag mag ik werken in en om de borg en gaan Max en ik 's avonds uit eten. 

Deze keer had ik wat moeite om mijn blog te schrijven, als je ziek bent is er ook niet zoveel te beleven en kom je de deur niet uit, had ik geen behoefte om de krant te lezen en naar de Tv te kijken. 

Met pijn in de kop valt dat ook niet mee. Maar goed dat gaat nu weer lukken. 

En de toestand in de wereld is dan het eerste wat je over het netvlies vliegt als je de TV aan doet. 

En die is en blijft niet rooskleurig, maar goed die insteek kennen jullie al van mij en daarom zal ik er niet veel woorden aan vuil maken. 

Ik wil afsluiten met een gedicht over vrede en ik hoop dat we dat mogen behouden. 

Ik deze goede week kan ik ook niet anders denken als aan vrede.

  

Marleen is een grote fan van Andrea Bocelli, daarom ter ere van haar en als bedankje voor de mooie brief een lied van hem ter afsluiting van deze blog. 

Groetjes allemaal en een fijne stille week toegewenst. 

Con te Partiro