zondag 19 april 2015
OORLOG.
Ja al weer 70 jaar geleden dat de 2e wereldoorlog is beëindigd. 70 jaar geen oorlog in dit land.
Gisteravond naar een documentaire gekeken over de toestand in Syrië en later in het journaal allerlei beelden gezien van de toestand in de wereld met af en toe waarschuwingen voor de beelden hoe gruwelijk ze zijn. Het is verschrikkelijk hoe het er momenteel aan toe gaat.
Vorige week zondag zijn we naar de feestelijkheden geweest in de Stad Groningen.
Daar werd aandacht besteed aan het feit dat de stad 70 jaar geleden is bevrijd. Dit gebeurde met een optocht van legervoertuigen uit die tijd en een nagespeelde situatie uit die tijd. Dit ging gepaard met veel lawaai en geweerschoten. Je kon je een voorstelling maken hoe het er aan toegegaan is in die tijd. Maar de gewonden waren nep en de geweerschoten losse flodders en ik hoop dat dit zo blijft.
En op een dinsdagavond was het bijna helemaal vol met gezellige mensen die samen zaten te eten.
Verder hebben we gefietst en de 400 kilometer op de teller zitten.
De komende week gaan we naar de 500......en zo verder.
De afgelopen week was ook een moment van herdenken. Dat 70 jaar geleden de bevrijding was, maar ook dat mijn ouders op 15 april 65 jaar getrouwd waren als ze nog geleefd hadden. Ook was het op die dag 3 jaar geleden dat ik vertrokken ben voor mijn pelgrimstocht naar Santiago. En het is de voorbode van mijn 65e verjaardag volgend jaar. Ach wat vliegt de tijd. en wat is het mooi dat we hier nog zo vredig kunnen en mogen leven.
OORLOG.
Ja al weer 70 jaar geleden dat de 2e wereldoorlog is beëindigd. 70 jaar geen oorlog in dit land.
Gisteravond naar een documentaire gekeken over de toestand in Syrië en later in het journaal allerlei beelden gezien van de toestand in de wereld met af en toe waarschuwingen voor de beelden hoe gruwelijk ze zijn. Het is verschrikkelijk hoe het er momenteel aan toe gaat.
Vorige week zondag zijn we naar de feestelijkheden geweest in de Stad Groningen.
Daar werd aandacht besteed aan het feit dat de stad 70 jaar geleden is bevrijd. Dit gebeurde met een optocht van legervoertuigen uit die tijd en een nagespeelde situatie uit die tijd. Dit ging gepaard met veel lawaai en geweerschoten. Je kon je een voorstelling maken hoe het er aan toegegaan is in die tijd. Maar de gewonden waren nep en de geweerschoten losse flodders en ik hoop dat dit zo blijft.
Vandaag gaan we naar de Soldaat van Oranje in Katwijk. Dit wordt de tweede keer dat we gaan.
Het is een geweldig spektakel en een goed verhaal. Met 5 mei zo voor de deur moet je dit nog een keer weer zien. Beter dan mee te maken in het echt.
De aannemer heeft even meer tijd nodig om met een goed plan te komen. Hij is even langs geweest en hoopt de komende week met het plan te komen. Geduld schreef ik de vorige week en dat hebben we. Met dit mooie weer wat ons in het vooruitzicht wordt gesteld is dat geen straf.
Deze week staat vol van visites en donderdagmiddag mag ik weer werken in de borg.
Het blijft leuk werk. De gasten zijn over het algemeen ook zo enthousiast. Ze komen van uit het hele land en zijn zeer lovend over het mooie landgoed. Dit is de beloning vind ik als mensen helemaal voldaan weer vertrekken.
Zo was er ook een uitnodiging om naar de dag voor gepensioneerden te komen in Huizen van de Visio. Ook zo mooi dat ze de oudjes nog niet zijn vergeten. Daar zijn we dinsdag naar toe geweest.
Max mocht niet mee, dus is die naar het museum beeld en geluid geweest.
We hebben ons dagje uit afgesloten met een heerlijk diner in de nieuwe van der Valk in Zwolle.
Wat een prachtig gebouw is dat.
En op een dinsdagavond was het bijna helemaal vol met gezellige mensen die samen zaten te eten.
Verder hebben we gefietst en de 400 kilometer op de teller zitten.
De komende week gaan we naar de 500......en zo verder.
De afgelopen week was ook een moment van herdenken. Dat 70 jaar geleden de bevrijding was, maar ook dat mijn ouders op 15 april 65 jaar getrouwd waren als ze nog geleefd hadden. Ook was het op die dag 3 jaar geleden dat ik vertrokken ben voor mijn pelgrimstocht naar Santiago. En het is de voorbode van mijn 65e verjaardag volgend jaar. Ach wat vliegt de tijd. en wat is het mooi dat we hier nog zo vredig kunnen en mogen leven.
De lange maar o zo mooie weg, die ik gegaan ben. Een onvergetelijke belevenis die ik zo weer over zou doen.
Ik sluit af met een mooie lied met mooie beelden over de camino.
Een fijne zonnige vredige week wens ik jullie allemaal toe. Tot volgende week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten