navigatie

 zondag 1 juni 2025 

Navigatie wat is het een uitvinding.  We hebben in onze auto een navigatie ingebouwd en die gebruiken we nogal eens. Al zeg ik het zelf ik kan aardig kaartlezen maar met een slechter wordende zicht wat betekend dat je een leesbril nodig bent en het feit dat het erg druk is bij de weg en er veel wegpiraten zijn waar je alle aandacht bij moet hebben is een navigatie een uitkomst. Ook in het leven zelf is het belangrijk dat er mensen zijn die je af en toe even een zetje geven en je weer de goede richting uit gaat. Ja ik was vrijdag jarig en wilde dat niet thuis vieren. Heb een hotel geboekt en we zijn donderdag vertrokken naar Zuid Limburg. Heerlen was de plaats een mooi hotel in de bossen....een kasteel. 

Wat wij niet wisten was dat dit achter het van der Valk hotel lag.

We keken onze ogen uit. 

Maar voor we hier waren hadden we ons voorgenomen om via Duitsland naar Heerlen te rijden. Er waren 3 opties 2 door Nederland en 1 door Duitsland en die laatste hadden we al lange tijd niet gereden. In Bad Nieuweschans was een grens controle aan de Duitse zijde maar dat was geen probleem. Betrouwbare gezichten zal ik maar zeggen. Via Duitsland is prima te doen we hebben onderweg koffie gedronken en geluncht het ging allemaal goed. Het digitale betalingsverkeer is daar toch minder goed ontwikkeld als hier maar goed we hebben ons gered met wat kleingeld en ons beste Duits ging het prima. In de Buurt van de grensovergang waren flinke opstoppingen in verband met weg werkzaamheden maar dat zijn we ook weer te boven gekomen. We hebben ons voorgenomen om een paar dagen naar het Sauerland of de Eifel te gaan. Ze zie je maar het ene lokt het andere uit. Aan de Nederlandse kant bij de grens om Duitsland in te komen was een flinke file. Mevrouw Faber had er geen zin in die was niet paraat dus wij konden ongehinderd de grens over en naar Heerlen rijden. We keken onze ogen uit. We kregen een prachtige kamer toebedeeld en hebben ons eerst maar een te rusten gelegd. Zo merk je toch wel dar de jaren beginnen te tellen. 4 uur achter het stuur en overal op letten slurpt energie. Maar dan is de navigatie een grote uitkomst. 

Vanaf de parkeerplaats liepen we naar de grote deuren die toegang boden tot de binnenplaats. 

We schrokken er van maar het werd ons vertrouwde gezicht deze mevrouw die op het bankje zat. 

Hier kunnen we wel een paar nachten verblijven.

De keuken was voortreffelijk. Op mijn verjaardag werd ik verwend en hebben we een zes gangen diner verorberd. Geweldig wat een verzorging. 

's morgens ben ik begonnen met een Egg Benedict. 

Verrukkelijk en nog veel meer maar daar zal ik jullie niet lekker meer maken. 

We hebben op mijn verjaardag oude herinneringen opgehaald. De Margraten de enorme begraafplaats van de Amerikanen die hier gesneuveld zijn in de 2e wereldoorlog. Het beeld waar mijn moeder bijna door toedoen van mijn vader de plomp was ingegaan.

Wij stonden bij dit beeld en mijn vader zou de foto maken en zei tegen mijn moeder nog iets meer achteruit nog een beetje, maar gelukkig had ze het idee dit gaat vast niet goed en dus negeerde ze de aanwijzingen en hield ze het droog. Het was indrukwekkend om dit weer te zien en op je in te laten werken. 

Ze denken dat die gek uit Amerika hier gaat kijken als hij hier toch is met de NAVO top. Nou ik zou het een smet vinden, maar wellicht krijgt hij hier constructieve ideeën. 

Vervolgens zijn we naar het hoogste punt van Nederland gegaan het drielanden punt. Wat een drukte . Sommige terrassen werden gesloten omdat het te vol werd. 

Je staat op het drielandenpunt en kijkt dan ook naar België, Duitsland en Nederland. 

En dan naar Valkenburg waar we heel wat mooie herinneringen aan hebben.

Het stationnetje even bekeken, het hotel waar we vaak kwamen en overstroming die er geweest is 4 jaar geleden. Nu niets meer van te zien maar onvoorstelbaar als je de markering ziet. 

                                                                            

Vervolgens terug naar het Hotel. Op de parkeerplaats stonden de meest luxe auto's.  

Maar wij zijn blij met onze auto en hebben een heerlijke dag gehad. 

Maar toen aan het diner. 

We werden ontvangen en keurig bediend. 

Het personeel wist dat ik jarig was en dus werden we verwend op een discrete manier. Aan het einde van het zes gangen diner kreeg ik een mooi soesje in een stolpje met een plukje goud er op. 

Dit was de felicitatie van het personeel uit de keuken. 

Het was bijzonder en heel lekker allemaal. Hierna hebben we nog een wandeling gemaakt door de tuinen en daarna zijn we naar onze kamer gegaan. Moe maar voldaan. Wat wil je ook na een diner van 2,5 uur en een volle dag. 

En zo kwam de zaterdag weer en werd het tijd om naar huis te gaan. Volgens de navigatie weer via Duitsland maar wij wilden deze keer via Nederland. Dus maar Zwolle ingetoetst en ja hoor toen ging het via Nederland en tuften we mooi over de wegen door Limburg, Brabant Gelderland Overijsel Drenthe het Groninger land weer in. Een paar prachtige en indrukwekkende dagen achter ons. En 830 km meer op de teller van de auto. 

Zo is het weer zondagochtend en tijd om een blog te maken. Met al die mooie herinneringen in mijn hoofd. En het feit dat er zoveel mensen aan me gedacht hebben. Telefoontjes, mailtjes, appjes, kaarten het kan niet op. Ze kan ik terugkijken op een onvergetelijke verjaardag. 

    Met een nieuwe week in het vooruitzicht kan ik het wel aan. Ik wens jullie een fijne week toe en ga nu genieten van al het moois wat mij hier weer ten deel valt. 

Voor nu sluit ik af met het Limburgs volkslied.