terrorist

 zondag 25 juni 2025

Een terrorist. Wanneer ben je dat? Dit vraag ik me steeds meer af. Hoe zo?

Een poosje geleden las ik een stuk en dat kwam neer op het volgende.

Dit is Anton de Kom

Verzetsvrouwen

De ouders van de schrijver hadden in de oorlog verzetswerk gedaan. De oorlog was over en zij werden geërd als verzetshelden. Stel nu dat de oorlog niet was beëindig en ze waren door de bezetter opgepakt, dan waren ze wellicht veroordeeld als terrorist.  Zo dicht ligt het bij elkaar. 

Toch ben ik van mening dat je voor je idealen op moet komen en je stem moet kunnen laten horen. Maar heb je dat er voor over en hoe ver ga je. Dat zijn vragen die vaak door mijn hoofd spelen als ik me verplaats in de situatie in Oekraïne en Rusland, Israël en Gaza. Maar ook Amerika waar mensen in verzet komen en worden opgepakt en het duurt niet lang of dat gebeurt hier ook. Ik reageer nogal eens op berichten die ik lees over bepaalde bewindslieden en uitspraken of standpunten en krijg dan de meest afschuwelijke reacties terug. Zo van KRUIP WEER ONDER JE STEEN. Nu raakt me dat niet zo erg, maar wat als de situatie nog extremer wordt en ik mij niet meer stil kan houden? Ik denk er veel over na. 

Heb net het boek gekocht van Geert Mak De wisselwachter. 

Daarin wordt de situatie van voor de oorlog en nu tegen elkaar afgewogen en hier heb ik wellicht wat aan. Moet er nog aan beginnen. 

Ik griezel als ik zie dat die gek in Amerika zijn abtsgenoot uit Zuid Afrika voor schut probeert te zetten. Met zijn vuile beweringen dat daar genocide wordt gepleegd op zijn witte broeders. Bah wat een racist die kerel. Hij laat mensen bij grote hoeveelheden afvoeren en haalt blanke mensen uit Zuid Afrika op. Laat mensen graag verhongeren en omkomen in de Gaza. Wat is dit een verschrikkelijke vent. En zijn evenbeeld hier in Nederland precies het zelfde. Maar gelukkig hebben we hier nog een 2e en 1e kamer die er iets van mag en kan vinden. Ook dat is in Amerika volledig weg. De bedreigingen en het haat zaaien is daar niet van de lucht. In wat voor een tijd leven we. Zo en nu genoeg ik ga over tot de afgelopen week of we hier ook nog wat beleefd en gedaan hebben. 

We zijn naar een Foodfestival geweest van het Noorderpoort college de Hotelschool. 

Dit was heel gezellig. We hebben heerlijk gegeten. Een voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht. Alles bereidt door de leerlingen en opgediend. Tussendoor nog oud Hollandse spelletjes en als afsluiting een quiz.

Bij het weggaan stond buiten nog een auto waarop we konden ervaren hoe het is om een botsing met de auto te krijgen. En wat een airbag en veiligheidsgordel doen. 

Dinsdag moest Max naar de gebit dokter en dat was geweldig. Ik heb even rond gekeken op het Hoofdstation van Groningen en Max kreeg goede berichten over de toestand van zijn gebit. Het onderhoud wat hij dagelijks doet heeft goede effecten. Het station staat helemaal op zijn kop en kan af en toe helemaal niet gebruikt worden. 

Gelukkig is het oude seinwachtershuisje behouden gebleven.

Na deze belevenis gingen we verder de week door. Het was incasseren. De AOW en het Pensioen kwam met de vakantietoeslag binnen. 

En zo kwamen we weer aan bij de zaterdag.

Rustig aan gedaan en dan is het weer zondag, tijd om mijn blog te maken en straks op bezoek te gaan bij mijn achternichtje Linde. Ze is al weer 2 jaar geworden. 

Hier viert ze dat samen met haar ouders. 

Zo staat er weer een nieuwe week voor de deur. Met allerlei verrassingen. Wat het is geworden en wat er is gebeurt dat laat ik jullie dan weer weten op 1 juni.

Ik sluit af met een stukje Mozart. Le Nozza die Figaro. gezongen door Porgi Amor