herinneringen

zondag 19 april 2020 

Herinneringen komen boven in deze tijd. Je denkt aan alles en nog wat en ook de dagen roepen die op. Zo was het 15 april. Het was de dag dat mijn ouders als ze nog geleefd hadden 70 jaar getrouwd waren. We zijn dan ook even naar het kerkhof geweest om even bij dit feit stil te staan.

Alles daar even weer schoongemaakt en water gegeven en zo weer langs allerlei plekjes die herinneringen oproepen naar huis.
Zo ook even lang het huis waar we als gezin hebben gewoond in Veenhuizen.

Op deze dag was het ook 8 jaar geleden dat ik begonnen ben aan mijn tocht naar Santiago de Compostella. Eerst naar Lourdes en vervolgens lopen als pelgrim door deze mooie streek.
De herinneringen vlogen door mijn hoofd en ik heb maar eens even wat foto's er bij gepakt.

Zoals deze van die lieve mensen die mij uitzwaaiden op het station van Haren. In alle vroegte hadden zij de moeite genomen om mij een hart onder de riem te steken en veel succes te wensen.
Iets om nooit meer te vergeten. Vervolgens begon hier de tocht. Een hele lange treinreis naar Lourdes, waar ik om middernacht aankwam.

En zo stond ik daar. 

Met al mijn twijfels en onzekerheden maar met een mooie knapzak op de nek. 

Wat een indrukken en wat een herinneringen. Aan mijn opa die vaak naar Lourdes ging met een aantal mensen van de kerk op bedevaart. 

Verder was het de afgelopen week ook bij de buren herinneringen ophalen. 

Zij waren vrijdag 40 jaar getrouwd. 

Door deze hele crisis van de corona konden ze het niet zo vieren als ze wel wilden. 

's avonds er voor hadden de kinderen het huis al versierd. 

Wij kregen een app dat we niet moesten schrikken omdat ze dit gingen doen. 

In alle vroegte hun gefeliciteerd en vrijwel direct ging de deurbel. Stond er een doosje met twee gebakjes voor de deur. Voor ons om het feit te vieren. Dat hebben we gedaan. Bij de koffie en hun een app gestuurd dat we het zaten te vieren. 

Ja het is wat dat je zo je feestje moet vieren. Maar goed op een later moment gaan we nog met elkaar uit eten. En we hopen dat die tijden nog gaan komen. 

Thuis en in de tuin knapt alles flink op. Zo heb ik een Sedem dak op het tuinhuis aangebracht en dat betekend nu wel dat ik moet water geven op het dak. Want het regent hier al weken niet en het is kurk droog. 

Het was een heel karwei maar het grote voordeel is dat er nu geen condens meer aan het dak hangt. 

Verder hebben we veel gefietst en af en toe gewandeld in de omgeving en genoten van onze serre. 

We gaan nog even door en zullen zien wat ons de komende week brengt. 

Ik wens jullie veel succes in deze tijden. 

Tot volgende week. 

Ik sluit af met een pelgrimslied. 

Ultreä het pelgrimslied van de Camino de Santiago.