Mein Kampf

 Zondag 20 juli 2025

Mein Kampf ... mijn gevecht. Het was lange tijd verboden dit boek te lezen. Maar het mag weer en het zou goed zijn dat veel mensen dit eens doen om te weten hoe verschrikkelijk het was dit "draaiboek" voor de 2e wereldoorlog. Hitler schreef een deel toen hij in de gevangenis zat en bracht het met al zijn aanhangers ten uitvoer. Als je het naast de huidige tijd legt lijkt het wel een herhaling van zetten. Toen waren het de joden die het "zuivere" ras bedreigden. Nu zijn het de asielzoekers die overal de schuld van krijgen en de EU. Als ik dingen lees op de sociale media van laat er eerst maar een burgeroorlog uitbreking en de oproep van Wilders "mocht er bij u in de omgeving een asielzoekers centrum  worden opgericht dat moet worden tegengehouden neem contact op en ik kom langs" dan zakt mij de broek af. En meldingen van stem PVV en we nemen het land over. Ik moet er niet aan denken. Dan denk ik het draaiboek ligt met aanpassingen klaar.   

Het is toch verschrikkelijk

als je zulke afbeeldingen ziet en nog erger. De wereld helemaal omgedraaid. Hier in ons dorp werkten een groot aantal mensen gigantisch hard. Het waren allemaal niet inwoners van Nederland. Ik schaamde me bijna. Wij krijgen de glasvezel dankzij die mensen. De nieuwe slavernij noem ik het. En dan te suggereren dat deze mensen mooi weer spelen van ons land? Schandelijk en ik weet zelf ook wel dat AOW niet altijd een vetpot is maar om zulke dingen te posten. Walgelijk. 

En dan al die andere kreten die verschijnen. Ik hoop dat het tegen hun werkt. Maar ik ben bang dat dit niet het geval zal zijn. Heel veel mensen lopen achter die rattenvanger aan en vormen zich geen eigen mening. Eigenlijk zouden ze Mein Kampf moeten lezen om te weten hoe fout dingen kunnen gaan. 

Ik heb mijn eigen strijd gestreden de afgelopen week. Maandag ben ik opgenomen in het ziekenhuis omdat mijn antibioticum in pil vorm niet snel genoeg werkte. Nou dan maar middels een infuus. En zo geschiede. 

Daar lag ik dan. maandagmiddag. Gelijk patiënt. Je komt lopend binnen en ligt gelijk op bed. Je bent ouder dan 70 en kunt niet goed lopen en nadenken want je hoort toch op die leeftijd dement te zijn. Nou gelukkig is mijn bovenkamer in orde en kan ik min mondje roeren en kon ik dingen bijsturen. Gelijk een spuit in je buik voor trombose. Waarom? Ja u ligt op bed. Nou ik lig 's nachts altijd op bed. Hup dat ding er in en mond dicht. Ik heb zoveel mogelijk dingen zelf gedaan. De zorg zal wel gedacht hebben wat een lastig iemand maar op zich hadden ze niet veel werk van me. Woensdag mocht ik weer naar huis. En daar word ik in mijn vertrouwde omgeving en met de liefde volle zorg van Max verder verpleegd. Vrijdagochtend had ik een afspraak bij de huisarts en die werd afgebroken wegens een spoed geval. Heel begrijpelijk. Gelukkig was mijn bloed geprikt en daaruit bleek dat mijn ontstekingswaarden behoorlijk gezakt waren. 

Dus nu slaan de medicijnen waarschijnlijk wel aan. Volgende week dinsdag een nieuwe afspraak bij de dokter. Heb nog een aantal vragen die ik graag beantwoord wil hebben. 

Donderdagavond heb ik afscheid genomen van een collega van de borg. Gre een trouwe metgezel. Ze is niet meer en liet o.a. dit gedicht achter.

Gisteravond zijn we naar Wagenborgen geweest waar Janny haar 80e verjaardag vierde. Ik wilde daar heen en het is gelukt. 

Zo sukkel ik wel door en knap heel geleidelijk aan op. 

Krijg heel veel kaartjes en telefoontjes en bezoekjes en dat geeft veel steun. 

Dit was mijn strijd en dat is een heel andere dan waar ik mee begon. 

Ik sluit af met een mooi muziekje. 

The little bell van de St. Petersburg optine. 

Fijne week allemaal.