Mijn pelgrimstocht naar Santiago zit er op. Heb al mijn belevenissen en foto's op het blog gezet en vindt het mooi om een blog bij te houden. Dit blijf ik doen zolang het kan.
Gezondheid is het thema deze keer en dat is me ingegeven door hoe het met mij is gegaan.
Zo zit je op de fiets en doe je alles en zo lig je plat en even later in het ziekenhuis. Het kan snel veranderen. En als je dan denkt dat je het ergste gehad hebt dan moet je werken aan de conditie want die is behoorlijk aangetast. Zo dacht ik gisteren wel even weer te stofzuigen en de serre schoon te maken. Nou op een bepaald moment ben ik maar gestopt want het zweet brak me aan alle kanten uit.
Zo zie je maar dat er snel iets kan veranderen in je leven.
Als je dan meegemaakt hebt hoe het er aan toe gaat in een ziekenhuis en in de krant lees hoe het staat met de zorg, breekt me spontaan weer het zweet uit. Geen personeel, geen geld, het is allemaal lijden en last. Het zijn allemaal de keuzes die in het verleden gemaakt zijn of niet. De zorg uit handen geven aan particuliere partijen is volgens mij een hele slechte zaak geweest. Dat ziekenhuizen nu mee moeten doen aan aanbestedingen is toch te gek voor woorden. Ze hadden het ziekenfonds nooit af moeten schaffen. Toen hadden we alles in 1 hand. Er was 1 directie en nu is er een stortvloed aan ziektekosten verzekeraars en de zorg wordt steeds duurder.
Je moet goed weten welke verzekering je afsluit en wat er onder valt dat is al een studie op zich. Maar ik heb een verzekering die nog steeds goed loopt en kan naar de tandarts voor controle en behandeling.
De controle ging de afgelopen week prima en er hoefde niets te gebeuren "een uitstekend en goed onderhouden gebit" was de tandarts zijn commentaar. Daar ben ik dan ook blij mee en ik ga door met de behandeling zoals ik dat iedere dag doe en kom in januari 2026 weer voor controle.
Een ander verhaal is mijn behandeling bij de fysio. Ik heb in de verzekering 6 behandelingen zitten en ging nooit naar een fysio. Maar nu wel en ben ik door mijn 6 behandelingen heen de fysio is schappelijk en komt me tegemoet, maar voor volgend jaar moet ik toch maar eens het pakket herzien.
Zo lees ik nu het verkiezingsprogramma van de VVD. Daar wordt je toch helemaal niet goed van. Bezuinigen op de zorg enz. enz. De hardwerkende Nederlanders moeten worden beloond om kots misselijk van te worden.
De woningbouw is gesloopt, de zorg is gesloopt en ga zo maar door en dan is nu de AOW aan de beurt. Bejaarden hebben ook hard gewerkt, maar dat telt niet meer. Je krijgt een schuldgevoel dat je oud bent. In het ziekenhuis wordt je als 70 plusser behandeld alsof je dement bent bij toeren en je niets meer kan. In de maatschappij wordt je zo langzamerhand benaderd als een lastpost. Er moeten vele miljoenen per maand bij de AOW uit de staatskas. Als je beleid maakt denk ik dan "je had het kunnen voorzien"
Had eerder maatregelen getroffen.
De AOW is in 1957 ingesteld dus tijd genoeg om te kijken hoe onze bevolking zich ontwikkelde en welke gevolgen dat heeft voor de AOW. Maar nee oogkleppen op en we zien wel. Maar straks komt de PVV de lakens uitdelen en wordt alles fantastisch. BAH moet er niet aan denken.
Ik ga weer werken aan mijn conditie en hoop dat de komende week weer behoorlijk op te krikken.
Mein Kampf ... mijn gevecht. Het was lange tijd verboden dit boek te lezen. Maar het mag weer en het zou goed zijn dat veel mensen dit eens doen om te weten hoe verschrikkelijk het was dit "draaiboek" voor de 2e wereldoorlog. Hitler schreef een deel toen hij in de gevangenis zat en bracht het met al zijn aanhangers ten uitvoer. Als je het naast de huidige tijd legt lijkt het wel een herhaling van zetten. Toen waren het de joden die het "zuivere" ras bedreigden. Nu zijn het de asielzoekers die overal de schuld van krijgen en de EU. Als ik dingen lees op de sociale media van laat er eerst maar een burgeroorlog uitbreking en de oproep van Wilders "mocht er bij u in de omgeving een asielzoekers centrum worden opgericht dat moet worden tegengehouden neem contact op en ik kom langs" dan zakt mij de broek af. En meldingen van stem PVV en we nemen het land over. Ik moet er niet aan denken. Dan denk ik het draaiboek ligt met aanpassingen klaar.
Het is toch verschrikkelijk
als je zulke afbeeldingen ziet en nog erger. De wereld helemaal omgedraaid. Hier in ons dorp werkten een groot aantal mensen gigantisch hard. Het waren allemaal niet inwoners van Nederland. Ik schaamde me bijna. Wij krijgen de glasvezel dankzij die mensen. De nieuwe slavernij noem ik het. En dan te suggereren dat deze mensen mooi weer spelen van ons land? Schandelijk en ik weet zelf ook wel dat AOW niet altijd een vetpot is maar om zulke dingen te posten. Walgelijk.
En dan al die andere kreten die verschijnen. Ik hoop dat het tegen hun werkt. Maar ik ben bang dat dit niet het geval zal zijn. Heel veel mensen lopen achter die rattenvanger aan en vormen zich geen eigen mening. Eigenlijk zouden ze Mein Kampf moeten lezen om te weten hoe fout dingen kunnen gaan.
Ik heb mijn eigen strijd gestreden de afgelopen week. Maandag ben ik opgenomen in het ziekenhuis omdat mijn antibioticum in pil vorm niet snel genoeg werkte. Nou dan maar middels een infuus. En zo geschiede.
Daar lag ik dan. maandagmiddag. Gelijk patiƫnt. Je komt lopend binnen en ligt gelijk op bed. Je bent ouder dan 70 en kunt niet goed lopen en nadenken want je hoort toch op die leeftijd dement te zijn. Nou gelukkig is mijn bovenkamer in orde en kan ik min mondje roeren en kon ik dingen bijsturen. Gelijk een spuit in je buik voor trombose. Waarom? Ja u ligt op bed. Nou ik lig 's nachts altijd op bed. Hup dat ding er in en mond dicht. Ik heb zoveel mogelijk dingen zelf gedaan. De zorg zal wel gedacht hebben wat een lastig iemand maar op zich hadden ze niet veel werk van me. Woensdag mocht ik weer naar huis. En daar word ik in mijn vertrouwde omgeving en met de liefde volle zorg van Max verder verpleegd. Vrijdagochtend had ik een afspraak bij de huisarts en die werd afgebroken wegens een spoed geval. Heel begrijpelijk. Gelukkig was mijn bloed geprikt en daaruit bleek dat mijn ontstekingswaarden behoorlijk gezakt waren.
Dus nu slaan de medicijnen waarschijnlijk wel aan. Volgende week dinsdag een nieuwe afspraak bij de dokter. Heb nog een aantal vragen die ik graag beantwoord wil hebben.
Donderdagavond heb ik afscheid genomen van een collega van de borg. Gre een trouwe metgezel. Ze is niet meer en liet o.a. dit gedicht achter.
Gisteravond zijn we naar Wagenborgen geweest waar Janny haar 80e verjaardag vierde. Ik wilde daar heen en het is gelukt.
Zo sukkel ik wel door en knap heel geleidelijk aan op.
Krijg heel veel kaartjes en telefoontjes en bezoekjes en dat geeft veel steun.
Dit was mijn strijd en dat is een heel andere dan waar ik mee begon.
Beroerd dat wordt ik van die Wilders zoals die zich voor doet en zoals vele mensen achter hem aanlopen en hem verheerlijken. Het is niet normaal dat een kamerlid zich zo als opruier opstelt en andere partijen afmaakt. bah wat een vent.
HIER HAD IK EEN PRENT VAN DIE VENT MAAR DIE KWAM OVERAL OP IEDERE BLOG TERUG. DUS VERWIJDEREN WAS VOLGENS MIJ HET BESTE. KIJKEN OF DAT HELPT.
Dit is toch niet normaal. Ook zoals hij mensen opruit die tegen een asielopvang zijn. Dan komt hij nog wel even wat olie op het vuur gooien. Belachelijk.
Ik zou zeggen een vent die zo doet gelijk de beveiliging afpakken daar kunnen wij belasting betalers heel veel geld aan uitgeven.
We zijn net weer terug van Terschelling en bij mij sloeg het noodlot toe. Ik voelde mij al niet zo fit en donderdag had ik 40 graden koorts en moest overleven. Ik dacht een zomergriep. Zaterdag kwam ik van bed met een dik linker been en allerlei dingen. We vertrouwden het niet en hebben de huisartsenpost gebeld. Om 10.15 zaten wij in het Ommelander ziekenhuis en werden keurig geholpen. De arts zei goed dat u gekomen bent. Wat bleek ik had een wondroos.
Gelijk maar aan de antibiotica. En als ik het niet vertrouwde gelijk weer komen. Maandag naar de huisarts voor verder onderzoek. Bah wat voel ik me beroerd. Dus niet alleen van die Wilders.
Daarom hou ik het maar kort en ik wens jullie allemaal een fijne week lieve lezers.
Ik sluit af met het lied Elke dag van Christian Verwoerd.
Ja ons weekje Terschelling zit er weer op en we hebben genoten. Even weg van alles en genieten van de natuur.
We zijn met de oude veerboot naar Terschelling gegaan en met de nieuwe terug. Het verschil was te merken, maar we zijn met beide boten veilig over gevaren.
Toen we aankwamen had ik via internet gewone fietsen besteld maar we wilden elektrische. Dat was snel geregeld en wij konden fietsen zoals we gewend zijn. De koffers werden keurig bij het hotel afgeleverd en in het hotel hebben we gelijk genoten van een heerlijke lunch.
Vervolgens hebben we de koffers uitgepakt en onze kamer ingericht. Het was een mooie kamer met een aparte slaapkamer.
Nadat we waren ingericht zijn we gaan fietsen en hebben ons een broodje gekocht in Midsland.
De volgende ochtend was een feestje in het restaurant om te ontbijten. Zeer uitgebreid en mooi in de serre.
Het zonnetje scheen op dat moment niet. Een onweersbui barste los en dat duurde tot een uur of 10.
Daarmee was de warmte weg en konden we heerlijk fietsen bij een aangename temperatuur.
Max ging ooit met zijn ouders naar Terschelling en wij hebben na vele jaren het vakantieadres even bezocht in Hoorn.
Vervolgens door de duinen weer terug.
Zo zijn we de andere dagen ook mooi doorgekomen en is het steeds heerlijk fietsweer geweest.
Gisterochtend zijn we weer vertrokken en toen viel er wat regen maar tussen de buien door zijn we weer droog thuis gekomen. We hadden bewust gekozen om niet met de eigen auto te gaan. Het was de bus, trein en boot en dat ging prima. De terugweg was een misser van mijn kant. De chauffeur van de bus was zeer onvriendelijk en ik pikte dat niet en gaf een grote mond terug met lelijke woorden. Dat resulteerde in het feit dat wij niet mee mochten en een poosje moesten wachten op de volgende bus.
Geen probleem. Wat was nu het probleem? Wij hadden ieders een koffertje die ook mee mag in het vliegtuig als handbagage maar mevrouw wilde niet dat we die meenamen in de bus dat moest onderin de bus. In plaats dat ze de bak open doet en je verteld waar het is en hoe dat werkt zette ze een zeer onvriendelijke toon op en ropt mij de koffer uit handen. Ik mijn log lichaam er tegenaan en drukte haar aan de kant en zei takkewijf.
Wat bij haar zoveel irritatie opleverde dat wij niet meer mee mochten. Max zat al met koffer en al in de bus en is achter weer uitgestapt en daar zaten wij bij de bushalte. De volgende bus kwam en wij mochten mee met koffer en al geen probleem. Een functionaris van de maatschappij heeft de boel gesust en wij zaten een half uur later in Groningen. Het betrof de bus die ons het laatste stukje vervoerde van Zuidhorn naar Groningen. Ik was fout dat ik verkeerde woorden gebruikte maar ik ben nog steeds van mening dat die mevrouw verkeerd bezig was hoe ze mij benaderde. Maar goed laat het maar rusten.
Een lekker toetje na ons diner van vrijdag
De loods had net zijn werk gedaan.
Het bovendek van de nieuwe boot
Wij kunnen terugkijken op een mooie week. Nu op naar de volgende reis. Die is in september naar Wenen.
Maar eerst moeten we thuis aan de slag. OPRUIMEN. Vooral ik.
Ik wens jullie allemaal een fijne week toe en wij gaan nagenieten.
Ik sluit af met een mooi lied. Het laudate. (loven)