een nieuw begin

 zondag 12 januari 2025 

Een nieuw begin. Dat is het de eerste volle week van het nieuwe jaar en die is al weer voorbij. Het was een leuke nieuwe week. De fysiotherapeut en ik waren tevreden over de vorderingen. Er is nu een afspraak gemaakt voor een oefenprogramma waarmee ik morgen begin. Verder was een bezoek aan de kapper de moeite waard. Er zit niet veel haar meer op mijn kop, maar toch het ligt voortdurend dwars en als ik dan weer naar de kapper geweest ben hoef ik er niet veel aan te doen. 

Woensdagmiddag zijn we naar Pictura geweest naar de tentoonstelling een aantal werken van Gerrit van Houten. Deze man leefde van 1866 tot 1934 en was een tijdgenoot van Vincent van Gogh. Hij schilderde een relatief korte periode en heeft ongeveer 900 tekeningen, 180 aquarellen en 80 olieverfschilderijen geproduceerd. De werken die hier hingen zijn gemaakt in de laatste actieve periode dat hij woonde in Surhuisterveen. Hij was daar in 1887 opgenomen in een doktersgezin omdat thuis wonen aan het Damsterdiep in Groningen vanwege zijn psychische omstandigheden niet meer mogelijk was.  

 

Pictura is gehuisvest in een zeer oud gebouw. Vroeger was het een klooster. Aan het martinikerkhof.

Na dit bezoek zijn we met elkaar neergestreken in het Prinsenhof.

Ik was er wel eens geweest in de tijd dat RTV Noord er zat. Nu is het een mooi hotel en een geweldig restaurant. 

Hier hebben we gezellig de middag afgesloten onder het genot van wat lekkers. 

Vervolgens met een collega mee terug gereden. Kwam ik voor het eerst in de parkeergarage onder het Forum. Geweldig wat een plek. 

En zo ging ik donderdag weer naar de fysio en vrijdag avond naar de voorstelling van Alex Vissering in de kerk van Kolham. 

Zowel het publiek als de artiest vonden het mooi. Er werd gelachen en meegezongen en genoten van al het lekkers en de gezelligheid. 

Als hij zingt en vertelt dan zie je allemaal voor je. En ik als echte Groninger kan zo genieten van de sfeer die hij meebrengt en hoe hij vertelt over mijn geboortestreek. 

Ik hoop dat ik nog lang mag genieten van het mooie Groningerland en alles wat dit te bieden heeft. 

Dit was dan weer een week overzicht en voor de komende week staat er al weer het nodige op programma. 

In ieder geval mijn trainingsprogramma bij de fysio en ik ben benieuwd hoe dat allemaal aanslaat. 

Voor nu eindig ik met en leuk gedicht uit Toal en Taiken. 

Deze is van Henk Puister en is getiteld 

Veurmekoar.

Redden dust diezulf wel. Punt uut! Kloar!

Soms mout der n moal aine tegen die zeggen van:

Moak die nait drok. 

t Komt wel goud. 

Veurmekoar. 

Ik sluit af met een liedje van Alex Vissering. 

Ik loop.