Mijn pelgrimstocht naar Santiago zit er op. Heb al mijn belevenissen en foto's op het blog gezet en vindt het mooi om een blog bij te houden. Dit blijf ik doen zolang het kan.
Slijm, kwijl enz. enz. dat droop de afgelopen week van het scherm en dat allemaal om die gek uit Amerika te paaien. In wat voor een wereld leven we? Die tiran uit Amerika bepaald en de rest loopt er achter aan en steek hem een vinger in de reet.
Zag de meest schokkende beelden voorbij komen. En die Rutte die mocht ik al niet maar nu helemaal niet meer wat een vertoning. Maar ja het zal wel zo horen.
Ik was vaak en nog wel heel rechtstreeks en dat maakt nogal eens vijanden.
Iemand zei eens tegen mij je vangt meer met honing als met azijn. Nou wat zich hier afspeelde was aan mij totaal niet besteed. Onze koning en koningin doen er ook nog aan mee. Nee onze wereld gaat kapot als we niet oppassen. Die NARCIST daar in het witte huis is niet te vertrouwen en wij worden aan die gek overgeleverd. Hier krijgt de menigte nog spijt van.
Dat zijn het. Ik hoop dat Spanje de rug recht houdt.
Maar ik las een stuk in de krant over de staat Maine waar de dappere gouverneur Janet Mills die gek heeft aangepakt. Maar ja nu wordt zij en de staat hard aangepakt en voor het gerecht uitspraak doet is er al veel kwaad geschied. Nee die vent is een dictator aan het worden en dat is niet best. Ik zal wel weer een azijnpisser zijn maar het zei zo. '
Hier in Nederland is het kwaad geschied en in de kamer gaat het ook helemaal de verkeerde kant op.
Die Wilders is een dwarsligger ten top. Hij heult met die gekken uit Amerika en Hongarije en hier in de kamer gaat hij niet akkoord met de weten die zijn beste minister heeft ingediend. Hij gaat wijzigingen aanbrengen en zo struikelen ze over elkaar en wordt het niets. De asiel wetten deugden al niet dus veel problemen kan het niet geven dat ze niet worden aangenomen, maar het bewijst maar weer eens wat een smerig ventje die Wilders is. Nee ik wordt naar van deze wereld.
Zijn er nog wel leuke dingen? Tuurlijk wel alleen moet je ze niet te ver weg zoeken.
Hier in Kolham is het gezellig en houden we het hopelijk gezellig.
Gezellig naar de Kapper. Altijd leuk bij Jolanda en Marion in de Voormalige Smederij.
Woensdagochtend moest ik toch even Kolham uit want onze huisarts zit in Hoogezand.
Heb een blauw oog en dacht er toch goed aan te doen er naar te laten kijken. Een gesprongen ader met als gevolg dat het lijkt alsof ik een gevecht heb geleverd. Die vraag krijg ik ook. Nou gelukkig is het adertje daar gesprongen en niet in mijn hoofd. Advies huisarts niet in de ogen wrijven. Dus kunst tranen gekregen om de irritatie te verminderen vervolgens het advies gekregen om de pillen voor de hoge bloeddruk te laten staan. Ben ik gelijk maar mee begonnen helemaal toen ik de bijsluiter nog eens las (wat ik eigenlijk nooit doe) De pillen waren niet geschikt voor mensen ouder dan 70. Ben inmiddels 74.
Nou over 14 dagen terugkomen en dan zullen we zien hoe het gaat. Donderdagmorgen weer Kolham verlaten om naar de fysio te gaan en boodschappen te doen. Verder veel tuinwerk verricht en alles wat opgeruimd want we gaan een weekje weg naar Terschelling en nu we de smaak te pakken hebben ook gelijk maar een reis geboekt naar Wenen
.
Vrijdagmiddag zijn we naar een openhuis geweest van het Woldwijckhuis in Hoogezand
Dit is een geheel nieuw huis voor dementerende ouderen.
Fijn wonen met dementie
Betaalbare en persoonlijke zorg komen samen in Het Woldwijckhuis in Hoogezand. Deze kleinschalige woonvorm heeft plek voor maximaal 22 bewoners met een vorm van dementie, zoals de ziekte van Alzheimer of vasculaire dementie. In Het Woldwijckhuis biedt een professioneel team 24 uur per dag gespecialiseerde zorg. De moderne woonzorglocatie heeft een ruime tuin en er wordt dagelijks vers gekookt door onze kok. Het mooiste is; wonen in ons mooie huis is betaalbaar voor iedereen!
Het fundament
Hoe je een locatie van Dagelijks Leven herkent? Deze eigenschappen vormen de basis van al onze huizen en de manier waarop wij werken.
Karaktervolle en kleinschalige huizen midden in de wijk
Een eigen studio met badkamer voor al onze bewoners ingericht met eigen spullen
Dichtbij lokale voorzieningen en met een fijne tuin
Betaalbaar voor iedereen ook met alleen AOW als inkomen
Gastvrij en met echte aandacht voor bewoners en hun naasten
Denken in mogelijkheden met behoud van de eigen regie
Voortbouwend op het leven dat is geleefd
Een compact en vast team van zorgprofessionals
Actieve betrokkenheid van familie vrienden en buurtbewoners
Professionele begeleiding bij dagelijkse activiteiten waar bewoners enthousiast van worden
En dagelijks een vers bereide maaltijd
De ontvangst was maar zo zo. Er stonden wel twee dames maar die besteden amper aandacht aan je. Dus we zijn maar doorgelopen. Overal stonden medewerkers die je kon herkennen aan hun groene kleding maar ze waren met elkaar en met familie/kennissen bezig. Wij hebben rond gekeken en het ziet er geweldig uit. Mooie aankleding van de gemeenschappelijke ruimte. In het kader van DOS denk ik dat we nog wel met deze locatie te maken krijgen.
's avonds was onze weervrouw op TV Noord ook op deze locatie. Ik hoop dat het me nog even bespaard wordt dat ik in een dergelijke inrichting moet verblijven.
En nu op naar een nieuwe week. Warm zomer weer staat ons te wachten. Dus wij naar Terschelling.
Hier dicht bij West Terschelling gaan we logeren in een mooi hotel.
Voor nu sluit ik af. Een fijne week wens ik jullie toe. Tot volgende week. Voor nu sluit ik af met het lied Terschelling van Rob Janszen.
Digitalisering is de titel en daar ben ik deze week maar weer eens hard mee geconfronteerd.
Digitalisering is het proces waarbij informatie en processen van een analoge, fysieke vorm worden omgezet naar een digitale vorm, waarbij gebruik wordt gemaakt van digitale technologieën. Het gaat dus om het overzetten van bijvoorbeeld documenten, foto's, of bedrijfsprocessen naar een digitale vorm die toegankelijk is voor elektronische apparaten.
Wat gebeurde er? De computer gaf aan dat ik er om moest denken dat hij moest
worden klaar gemaakt voor een nieuwe versie.
Nu had ik er al veel over gelezen en dacht het kan nooit geen kwaad om hem even na te laten
kijken door de computerspecialist. En dat gaan we dan ook doen de komende week.
Dit is nog niet het ergste. Maar vervolgens zie ik steeds meer dat men er over denkt om de
OV chipkaart om te zetten op de telefoon.
De app binnen gehaald en aan de slag.
Voer uw laatste transactie in en uw foto. Ik wilde dus wel de bejaardenkorting.
Ik voer een betaling in die ik gedaan had bij BOL.com. Geweigerd.
Ik gebeld met de OV lijn. Toen ik vertelde wat ik gedaan had kreeg ik een lachsalvo.
Ik moest een OV reis invoeren. Nou wij vrijdag naar Groningen met de bus en ja hoor
gisteren stond er een transactie op de rekening. € 4,54 voor een enkeltje Kolham Groningen
Uiteraard zonder de 34% korting. Ik aan de slag en met veel geduld en doorzettingsvermogen
is het gelukt. Nu ga ik de komende week uittesten of alles goed is. De foto is afschuwelijk
Maar dat maakt me niet uit.
Wil nog graag even naar het museum dus dat komt volgende week helemaal goed.
Maar wat een gedoe en zo gaat het bij zoveel zaken. Wil je de medicijnen bestellen? Via de
computer. Zijn ze klaar dan krijg je een bericht en kun je het uit de robot halen.
Wil je een afspraak maken? Via de computer! Wij hebben nu een storing in de automatische
uitlees mogelijkheid van de meter. De energieleverancier geeft aan dat het aan Enexis ligt en
Enexis geeft aan dat het aan de energieleverancier ligt of aan een apparaat dat te dicht
bij de meter is geplaatst. Nou jaren heb ik er niets veranderd en alles dagelijks kunnen
uitlezen. Maar na een update in mei ging het fout. Lang leve de digitalisering.
Probeer dat maar eens duidelijk te krijgen. Log in bij de energiemaatschappij en je krijgt een
chat. Die begrijpt je niet of kan je niet helpen. Verder moet je het er maar mee doen. Lang
leve de klantvriendelijkheid. Nu willen ze ook nog verder met de digitalisering in de zorg.
Ik hou mijn hart vast en veel mensen zullen buiten de maatschappij geplaatst worden.
Wij hebben aardig wat kennis over de vorderingen maar doen er langer over om zaken te
regelen.
Maar veel oudere mensen raken steeds meer vervreemd van de huidige wereld. En dat is zo
Jammer.
Maar we moeten het er mee doen de wereld stopt niet. Het onbegrip en de ik maatschappij
gaat maar door. Dit gaat helemaal fout. Maar o als ik dat zo zeg dan ben ik een azijnpisser.
Nou het zal mij een zorg zijn.
De week is best wel leuk geweest.
Behalve dan dat Max een holter moest voor drie dagen omdat
hij steeds hartritmestoornissen heeft. Donderdagochtend is hij aangelegd en vanochtend mag hij
af. En moeten we hem maandagochtend inleveren en krijgen we in de loop van volgende week
de uitslag via de computer uiteraard. De digitalisering.
Ook heeft hij bloed laten prikken op donderdagochtend en de uitslag kwam 's middags al
binnen dat is wel weer een voordeel. Dan moet je nog weten of het goed is.
Dat kunnen we lezen en het is niet goed, maar dat wisten we ook wel. Hij moet behandeld
worden aan de schildklier die te snel werkt. Dat zal in juli gebeuren.
Gisterochtend hebben we boodschappen gedaan voor de catering. Dat gaan we vandaag
doen voor de vrijwilligers die de kunstmarkt verzorgen.
Om 7 uur in de ochtend liepen we door de supermarkt en hebben we de inkopen verricht.
In de loop van de middag hebben we het grootste deel al naar de borg gebracht. Vanochtend
gaan we de broodjes klaarmaken en alles klaarzetten in het koetshuis.
Dan ga ik vanmiddag suppoosten in de kerk. De knipselkunst. Ik denk dat er wat meer
mensen zullen komen kijken, want een aantal schoolkinderen hebben ook de afgelopen
week kunstwerken gemaakt en dat zullen ouders en grootouders willen zien.
En zo zitten we dan weer in een nieuwe week met nieuw uitdagingen.
Ik wens jullie allemaal een fijne gezellige week toe. Voor nu sluit ik af met:
Jarig dat was hij gisteren die verschrikkelijke man in Amerika. Het kleine kind dat ook een mars wil op zijn verjaardag en ondertussen duizenden mensen de vernieling in helpt. Bah gelukkig raken steeds meer mensen er van doordrongen dat die vent niet deugd en komen in opstand. Dit loopt absoluut verkeerd af.
Dictator Trump liet dit even aan zich voorbij gaan.
Ja hij in Rusland doet dat en in Noord Korea en ik wil het ook.
Hoe lang nog?
Wat een vent zeg.
Ik weet er niets van zoals het daar in Afrika gaat en even later steun betuigen aan de toestand en zeggen dat het nog lang niet voorbij is en Iran moet tekenen voor een verdrag en anders loopt het fout af. Hopelijk met hem denk ik dan.
Het lijkt Wilders wel. Hier tekenen bij het kruisje. Gelukkig werk het zo niet en in Amerika komt de bevolking er ook achter dat het niet goed gaat zo. Maar helaas ook daar vallen doden. Het volk neemt het recht in eigen hand. Bah wat een tijd.
Maar er was gisteren nog iemand jarig.
Max is 77 jaar geworden en dat hebben we gezellig met familie en vrienden gevierd middels een lunch.
Hier zit de jarige met zijn nicht te wachten op de rest.
Hier was iedereen aanwezig en kon het feest beginnen.
De kleine Linde zat ook te genieten.
En toen was iedereen weer weg.
Max en ik vonden het heel fijn dat iedereen is gekomen en dat we met elkaar hebben genoten van al het lekkers.
Dit kan gelukkig nog en hopelijk houden we dit nog lang vol.
De afgelopen week stond bol van de ellende in de wereld en hier in huis hebben we het rustig gehouden. Woensdagochtend kwam er iemand om een eindrapport op te maken van de aardbevingsschade. Dit zal leiden tot een einduitkering en dat is volgens mij maar goed ook, want ik weet niet hoe lang dit nog zal duren. Verder bestond de week uit de voorbereidingen voor de verjaardag van Max en de tuin ordenen. Heb mest gestrooid op de tuin en met de regen van de laatste tijd heeft dat goed zijn werk gedaan met als gevolg dat er wat meer gemaaid moet worden en gewied. Maar de tuin staat er goed bij al zeg ik het zelf.
En nu vliegen we een nieuwe week binnen die bestaat uit allerlei vergaderingen en bezoeken aan artsen. Tussendoor proberen we toch mee te doen aan een fietstocht en verzorgen we de catering voor de kunstmarkt het komende weekeinde.
Dus vervelen doen we ons niet.
Voor nu wens ik jullie allemaal een fijne week lieve lezers en ik sluit nu af met een lang zal ze leven.
Wat een vent zeg met zijn clubje. Heeft niet eens een partij. Al die mensen die zich bij hem aansluiten komen bedrogen uit. Behalve dan zijn Fabertje.
Gelukkig is dat mens ook weg en totaal uit beeld.
De dictator gaat de komende tijd wel even flink tekeer denk ik. Nu blijkt maar weer eens hoe sterk onze democratie is. Dat ze hem met zijn grote bek de mond kunnen snoeren en hij met zijn aanhang totaal niet de capaciteiten heeft.
En zij die dat wel probeert die wordt met de nek aangekeken door die vent. Wat een verschrikkelijk figuur. Kijken of heel Nederland achter hem aan hobbelt. Hoeveel ratten leven er in Nederland die achter de rattenvanger aanlopen. Nou als ik de reacties op facebook lees dan zijn het er veel. Ze lopen met hem weg. Nou wat mijn betreft lopen ze met hem naar Rusland, kijken of het daar beter is.
Veel geklaag en gemekker dat het hier allemaal zo slecht is. Nou kijk eens om je heen! Klagen dat de asielzoekers hier profiteren en weg moeten. Volgens mij heeft nog niemand van die klagers ooit met een asielzoeker gesproken en weet totaal niet waar ze het over hebben. De aanjager spreekt en ik lul hem na. Hij wil de boel wel op stelten zetten. Nou ik wacht af.
Maar loop absoluut niet achter die lul aan.
We hebben een rustige week gehad en onze dingen gedaan en nog even nagenoten van onze dagen op reis. Vrijdagmiddag mocht ik een rondleiding verzorgen in de borg voor 7 dames. Dat was geweldig leuk om te doen. Zeer geïnteresseerd en alle tijd.
Zij waren tevreden en dan ben ik het ook. Er ging ook een paar trouwen en een paar ging foto's maken en die lieten zich in een mooie auto brengen en weer ophalen.
Heb even gevraagd aan de chauffeur of ik binnen mocht kijken.
Vanmiddag ga ik samen met een collega de kerk van Kolham openen voor de expositie die daar loopt met Knipselkunst. We zullen zien hoeveel bezoekers er komen.
De versnaperingen heb ik inmiddels ingekocht en verder zien we wel.
De komende week staat in het teken van de aardbeving schade.
Woensdag zal er een expert langskomen om een totaal plaatje te maken. We wachten af. Verder treffen we de voorbereidingen voor Max zijn verjaardag.
Daarmee is het dan weer tijd om mijn volgende blog te maken. Kijken hoelang dit nog kan, want die andere rat daar in Amerika zet de hele wereld op zijn kop. Maar iemand zei de afgelopen week, ach die man is bezig zijn eigen glazen in te gooien en ja hoor zijn vriendje en hij vliegen rollebollend over de wereld.
Het is toch beschamend dat de rijkste en machtigste zo in het openbaar tegen elkaar tekeer gaan. Bah in wat voor tijd leven we.
Navigatie wat is het een uitvinding. We hebben in onze auto een navigatie ingebouwd en die gebruiken we nogal eens. Al zeg ik het zelf ik kan aardig kaartlezen maar met een slechter wordende zicht wat betekend dat je een leesbril nodig bent en het feit dat het erg druk is bij de weg en er veel wegpiraten zijn waar je alle aandacht bij moet hebben is een navigatie een uitkomst. Ook in het leven zelf is het belangrijk dat er mensen zijn die je af en toe even een zetje geven en je weer de goede richting uit gaat. Ja ik was vrijdag jarig en wilde dat niet thuis vieren. Heb een hotel geboekt en we zijn donderdag vertrokken naar Zuid Limburg. Heerlen was de plaats een mooi hotel in de bossen....een kasteel.
Wat wij niet wisten was dat dit achter het van der Valk hotel lag.
We keken onze ogen uit.
Maar voor we hier waren hadden we ons voorgenomen om via Duitsland naar Heerlen te rijden. Er waren 3 opties 2 door Nederland en 1 door Duitsland en die laatste hadden we al lange tijd niet gereden. In Bad Nieuweschans was een grens controle aan de Duitse zijde maar dat was geen probleem. Betrouwbare gezichten zal ik maar zeggen. Via Duitsland is prima te doen we hebben onderweg koffie gedronken en geluncht het ging allemaal goed. Het digitale betalingsverkeer is daar toch minder goed ontwikkeld als hier maar goed we hebben ons gered met wat kleingeld en ons beste Duits ging het prima. In de Buurt van de grensovergang waren flinke opstoppingen in verband met weg werkzaamheden maar dat zijn we ook weer te boven gekomen. We hebben ons voorgenomen om een paar dagen naar het Sauerland of de Eifel te gaan. Ze zie je maar het ene lokt het andere uit. Aan de Nederlandse kant bij de grens om Duitsland in te komen was een flinke file. Mevrouw Faber had er geen zin in die was niet paraat dus wij konden ongehinderd de grens over en naar Heerlen rijden. We keken onze ogen uit. We kregen een prachtige kamer toebedeeld en hebben ons eerst maar een te rusten gelegd. Zo merk je toch wel dar de jaren beginnen te tellen. 4 uur achter het stuur en overal op letten slurpt energie. Maar dan is de navigatie een grote uitkomst.
Vanaf de parkeerplaats liepen we naar de grote deuren die toegang boden tot de binnenplaats.
We schrokken er van maar het werd ons vertrouwde gezicht deze mevrouw die op het bankje zat.
Hier kunnen we wel een paar nachten verblijven.
De keuken was voortreffelijk. Op mijn verjaardag werd ik verwend en hebben we een zes gangen diner verorberd. Geweldig wat een verzorging.
's morgens ben ik begonnen met een Egg Benedict.
Verrukkelijk en nog veel meer maar daar zal ik jullie niet lekker meer maken.
We hebben op mijn verjaardag oude herinneringen opgehaald. De Margraten de enorme begraafplaats van de Amerikanen die hier gesneuveld zijn in de 2e wereldoorlog. Het beeld waar mijn moeder bijna door toedoen van mijn vader de plomp was ingegaan.
Wij stonden bij dit beeld en mijn vader zou de foto maken en zei tegen mijn moeder nog iets meer achteruit nog een beetje, maar gelukkig had ze het idee dit gaat vast niet goed en dus negeerde ze de aanwijzingen en hield ze het droog. Het was indrukwekkend om dit weer te zien en op je in te laten werken.
Ze denken dat die gek uit Amerika hier gaat kijken als hij hier toch is met de NAVO top. Nou ik zou het een smet vinden, maar wellicht krijgt hij hier constructieve ideeën.
Vervolgens zijn we naar het hoogste punt van Nederland gegaan het drielanden punt. Wat een drukte . Sommige terrassen werden gesloten omdat het te vol werd.
En dan naar Valkenburg waar we heel wat mooie herinneringen aan hebben.
Het stationnetje even bekeken, het hotel waar we vaak kwamen en overstroming die er geweest is 4 jaar geleden. Nu niets meer van te zien maar onvoorstelbaar als je de markering ziet.
Vervolgens terug naar het Hotel. Op de parkeerplaats stonden de meest luxe auto's.
Maar wij zijn blij met onze auto en hebben een heerlijke dag gehad.
Maar toen aan het diner.
We werden ontvangen en keurig bediend.
Het personeel wist dat ik jarig was en dus werden we verwend op een discrete manier. Aan het einde van het zes gangen diner kreeg ik een mooi soesje in een stolpje met een plukje goud er op.
Dit was de felicitatie van het personeel uit de keuken.
Het was bijzonder en heel lekker allemaal. Hierna hebben we nog een wandeling gemaakt door de tuinen en daarna zijn we naar onze kamer gegaan. Moe maar voldaan. Wat wil je ook na een diner van 2,5 uur en een volle dag.
En zo kwam de zaterdag weer en werd het tijd om naar huis te gaan. Volgens de navigatie weer via Duitsland maar wij wilden deze keer via Nederland. Dus maar Zwolle ingetoetst en ja hoor toen ging het via Nederland en tuften we mooi over de wegen door Limburg, Brabant Gelderland Overijsel Drenthe het Groninger land weer in. Een paar prachtige en indrukwekkende dagen achter ons. En 830 km meer op de teller van de auto.
Zo is het weer zondagochtend en tijd om een blog te maken. Met al die mooie herinneringen in mijn hoofd. En het feit dat er zoveel mensen aan me gedacht hebben. Telefoontjes, mailtjes, appjes, kaarten het kan niet op. Ze kan ik terugkijken op een onvergetelijke verjaardag.
Met een nieuwe week in het vooruitzicht kan ik het wel aan. Ik wens jullie een fijne week toe en ga nu genieten van al het moois wat mij hier weer ten deel valt.